Właściwie oglądało się jak zupełnie inny film. Postacie są przedstawione zupełnie inaczej niż w jedynce, tam był podział na złych i dobrych, tutaj źli przedstawieni są dobrze, a u tych dobrych pokazane są grzeszki. Dla niektórych pewnie to będzie zaleta. Ale ja czasami się gubiłam. Poza tym strasznie dużo patosu w tym filmie. Już nie mówiąc o mnogości wątków, miłości, miłości niespełnionej, morderstwa, zdrady, a do tego jeszcze kwestia polityczna, czyli przekazanie Hongkongu Chinom i wiele innych. Jedynka była lepsza.

Chcieli zrobić dobrze, ale przedobrzyli. Sam, bezwzględny morderca i szef triad wyszedł na sympatycznego grubaska, który w sumie byłby dalej misiem-pysiem gdyby nie to, że mu zabili żonę , którą tak bardzo kochał (sic).
Historia Yana i Minga właściwie epizodyczna, film był opowieścią o Samie i Hau.
Wpleciono dwa zupełnie niepotrzebne wątki miłosne. Komisarz, porządny facet nagle został jakimś cwaniakiem w mundurze, który zlecał mordowanie członków triady... ehh.... za dużo tego wszystkiego a za mało tego napięcia, które miała jedynka. Tego pojedynku.
Uważam również, że ci młodzi aktorzy w roli Yana i Minga zwyczajnie polegli. Może i są popularnymi gwiazdorami uwielbianymi przez nastolatki w Hong-Kongu, ale dla mnie cała ich gra była zwyczajnie jałowa. Nie dali rady.

To jest poprawny film. Kino gangsterskie, kontynuajca hitu jaką oczekiwali fani na całym świecie po sukcesie części pierwszej, ale tylko kontynuacja. Ani dobra, ani zła. Po prostu poprawne kino gangsterskie.