To jest kwestia gustu, bo obiektywnie rzecz biorąc trudno ocenić, który z filmów jest lepszy. Trylogia IA niby opowiada bardziej rozbudowaną historię niż Infiltracja, ale IA1 to w sumie dość zwyczajny sensacyjniak, a IA2 i IA3 mają wiele wad. W IA twórcy niby próbowali nadać historii głębi, ale w praktyce wyszły im filmy, o których można powiedzieć, że udają. W jedynce razi nieznośna melodramatyczna muzyczka włączająca się w emocjonalnych momentach (m. in. w chwili śmierci Wonga) - kiczowate, poza tym flashbacki i slow-motion to też kiepski pomysł. IA2 nie zgłębia wystarczająco psychiki i motywacji dwóch głównych bohaterów IA1, zamiast tego skupia się na Wongu i gangsterskiej rozgrywce. Czuć w tym filmie dużą inspirację Ojcem Chrzestnym, a pewne wątki, a nawet pojedyncze sceny są wręcz zerżnięte z OC (chociażby zabicie 4 szefów mafii). W dodatku wydarzenia z końcówki IA2 sprawiają, że decyzja Yana o kontynuowaniu pracy pod przykrywką staje się absolutnie niewiarygodna, podobnie jak decyzja Sama o przyjęciu go w swoje szeregi. Z kolei jedyne, co da się powiedzieć o Mingu po obejrzeniu Ii części to to, że okazał się być niedojrzałym gówniarzem. Z kolei IA3 to już bajeczka - intryga jest naiwna do bólu (to, że zwlekano z aresztowaniem Minga i sama akcja podmiany taśm to idiotyzmy, których nie mogę kupić), a w dodatku dowiadujemy się, że Yan poznał przed śmiercią policjanta ważniejszego od Minga, co sprawia, że jego ucieczka w końcówce IA1 staje się absolutnie niewiarygodna pod względem psychologicznym.

Natomiast Infiltracja jest z jednej strony lepiej wyreżyserowana i bardziej przemyślana pod względem budowania psychologii postaci, ale razi słabsza końcówka, a i aktorstwo czasami niedomaga (maniera Nicholsona jest okropna, to jedna z jego najgorszych ról, a Damon i DiCaprio też nie zachwycili).

Jak dla mnie: Infiltracja - 6+/10, Infernal Affairs - 6/10, Infernal Affairs 2 - 5/10, Infernal Affairs 3 - 4/10.

jeden woli wschód, drugi zachód